انسجام در شعر آرش کمانگیر سیاوش کسرایی

متن‌پژوهی در ادوار مختلف مورد توجه محققان بوده است و انجام چنین تحقیقاتی موجب آشکار شدن ظرایف و ویژگی‌های متون ادبی می‌شده است. با پدید آمدن اندیشه‌های نو در علوم و خصوصاً در زبان و ادبیّات ملل و نضج یافتن علم زبان‌شناسی در قرون اخیر، نظریات گوناگونی دربارة چگونگی دستیابی به عمق معنایی متون ارائه می شود که در این میان تحلیل متن در مرکز این بازخوانی‌ها قرار گرفته است. الگوی انسجام هلیدی و حسن یکی از ابزارهای جدید در تحلیل و بررسی متون است و می‌توان وجود یا عدم انسجام متن را اثبات نمود . آنچه که در بلاغت سنتی با عنوان انسجام به کار می‌رود، بیشتر در قالب جمله است و در داوری در باب متن به ارائه معیارهای دقیقی نمی‌انجامد و بیشتر در قالب ارزش‌گذاری کیفی بیان می شود. هدف این مقاله بررسی عوامل انسجام‌بخش متن در شعر «آرش کمانگیر» با توجه به نظریه انسجام هلیدی و حسن است تا ضمن ارائة نگاهی جدید در شناخت این اثر حماسی، الگویی با معیارهای زبا‎ن‎شناسی در سنجش انسجام متن ارائه شود.