نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

اعتراض برگرفته از تعهد اجتماعی در آیینه شعر معاصر، مقولهای است که طی آن صاحبنظران
و هنروران ادب فارسی به منظور تبیین مشکلات جامعه و روشنگری و آگاهیبخشی، ناخرسندی
خود را از وضع موجود ابراز و به واسطۀ رسالت و مسئولیتی که بر دوش خود احساس میکنند،
فراخور شرایط و مقدورات، کژیها و ناراستیها را بهویژه در ساختار اجتماعی و سیاسی برنمی-
تابند و نسبت به آنها واکنش نشان میدهند. شاعران فارسی و عربی زبان معاصر نسبت به
وطن و زادگاه خویش ارادتی قلبی و بیپیرایه دارند که به اشکال مختلف نسبت به بروز آن اقدام
میکنند و شعر که از دیرباز به عنوان تجلیگاه اندیشه انسان از ظرفیت لازم برای بروز این
ارادت شناخته شده یکی از این ابزارهاست و شاعران، علاوه بر اعتراض به وضع موجود نسبت به
حکام بیکفایت و شهروندان بیمسئولیت و بعضاً خائن به وطن، پرچم مخالفت برداشتهاند.
در این پژوهش به واکاوی موضع شاعران عربی زبان و فارسیزبان معاصر (در محدوده ایران
جغرافیایی-کشورهای فارسیزبان فعلی) در قبال وطنفروشی و وطن فراموشی پرداخته شده و
ضمن آوردن نمونههایی از اشعار، داوریهای این طبقه فرهیخته در موضوع خیانت به آرمان
وطن، یا دل بریدن از مام میهن، نقد و بررسی شده است. این تحقیق نشان میدهد که در این
اشعار، جلوههایی قابلاعتنا از نکوهش و مذمت وطن فراموشی و وطنفروشی مشهود است.

کلیدواژه‌ها

• اعتراض
• شعر
• شاعران معاصر
• وطنفروشی

عنوان مقاله [English]

a

چکیده [English]

a

کلیدواژه‌ها [English]

• a