بررسی جایگاه رمز و نماد در انتقال درونمایه های عرفانی در منتخبی از رمانهای معاصر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

رمان معاصر بسترهای مناسبی برای طرح نظرهای گوناگون دارد. عرفان و نگرشهای عرفانی،
یکی از گفتمانهای غالب و رایج در پارهای از رمانها است که نویسنده با شگردهای گوناگون
ادبی به بیان آن میپردازد. رمز و نماد در این رمانها از جمله عناصر غالب و دستمایههای
ادبی، کارکرد بسیار گستردهای در بیان مفاهیم و مضامین عرفانی دارند که در خدمت هدف غایی
داستان، یعنی معرفت افزایی و رسیدن به بصیرت و آگاهی است که برای سالک معرفت، جنبۀ
تعلیمی دارد. مسئله اساسی در این پژوهش که به شیوة کتابخانهای و توصیفی – تحلیلی صورت
روی ماه خداوند » گرفته، تبین و شناخت رمز و نماد در انتقال درونمایههای عرفانی در سه رمان
است؛ که پژوهشگر به عنوان منتخبی از رمانهایی که در « باده کهن » و « ملکوت » ،« را ببوس
آن به بیان اندیشههای عرفانی پرداختهشده، توجه نموده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن
است که رمز و نماد در سه رمان مورد بحث، چیزی جدای از محتوا و درونمایه داستانها نیستند،
از حالت آرایهای آن خارج شدهاند و به شکل تعبیر، تأویل و مکاشفه کارکردی بسیار گسترده در
بیان مفاهیم و مضامین عرفانی دارند. 

عنوان مقاله [English]

a

چکیده [English]

a

کلیدواژه‌ها [English]

  • a