شکوهی، شاعر پایداری یزدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

سیّدحسن شکوهی (1271-1333). شاعر مشروطه خواه و آزادی طلب یزدی است که با فرخی یزدی دوران تحصیل خود را سپری کرده است و هر دو از یک آبشخور کسب علم کردند و در محضر استادی چون غلامحسین شارق، شاعر و خوشنویس یزدی پا به پای هم، کسب فیض کردند. دوران نوجوانی و جوانی شاعر هم زمان است با شروع مشروطیت و تجدّدخواهی ایرانیان. شکوهی که در این زمان به شاعری توانا تبدیل شده بود و به وی لقب «امیر الشّعرا» دادند، اقدام به چاپ جرایدی به نام «باران» و «پیام» نمود. او نیز مانند اکثر شاعران و نویسیندگان دورۀ مشروطه به سرودن اشعاری در مورد آزادی، تجدد و... روی آورد و بعضی از این اشعار را در مجلات خود به چاپ می‌رساند، همچنین وی نخستین کسی بود که از یزد در کنگره نویسندگان ایران و شوروی در سال 1325هـ.ش شرکت نمود. شکوهی در سال های آخر عمرش دوشنبه شب‌ها انجمن ادبی یزد را در منزل خود تشکیل می‌داد و این رسم تقریبأ هشت سال ادامه پیدا کرد. وی در سال 1333 هـ.ش در 62 سالگی بعد از یک عمر خدمت به جهان علم و ادب، به علت بیماری قلبی چشم از جهان فروبست و در جوار حرم عارف ربانی قرن هفتم «سید رکن الدین» واقع در کوی «وقت ساعت» به خاک سپرده شد. دیوان اشعار وی به همّت فرزند برومندش سیّد محمّد شکوهی در سال 1346هـ.ش به چاپ رسید. در این پژوهش به معرفی دقیق‌تر وی می‎پردازیم و نگاهی گذرا به اشعار پایداری وی می‌افکنیم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A

چکیده [English]

A

کلیدواژه‌ها [English]

  • A