چکیده

احمدرضا احمدی، بیش از پنجاه سال است که در عرصه‌های مختلف هنری و ادبی کشور حضور دارد و یکی از نمایندگان اصلی جریان بحث‌برانگیز شعر «موج نو» به حساب می‌آید. شعری که در آغاز دهة چهل شکل گرفت؛ طرفدارانی یافت و کم‌کم با اوج گرفتن مبارزه‌های سیاسی و اجتماعی علیه حکومت پهلوی و بی‌اعتنایی ناشران، منتقدان و مخاطبان به محاق رفت. بعد از انقلاب 1357 و اتمام جنگ ایران و عراق و فروکش کردن التهاب‌های سیاسی و حماسی، برخی از اصول و قواعد این جریان شعری مورد توجه شاعران آوانگارد دهۀ هفتاد قرار گرفت و شعرهای احمدی این بار مورد اقبال ناشران واقع شد.اگرچه شعر احمدرضا احمدی در عرصة نقد ادبی و جریان‌شناسی شعر معاصر به عنوان غیرمتعهد به مسائل سیاسی و اجتماعی شناخته می‌شود؛ ولی اگر با دقت بیشتری به شعرهای او نگریسته شود، جلوه‌هایی از تعهد اجتماعی آشکار خواهد شد. از مبارزان سیاسی تا زندانی‌ها و اعدام‌ها و سانسور و کتاب‌سوزان و بعدها جنگ و تبعات آن در شعر او دیده می‌شود که البته همگی از اصول زیبایی‌شناسی شعر موج نو پیروی می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

• احمدرضا احمدی
• موج نو
• تعهد اجتماعی و سیاسی

عنوان مقاله [English]

a

چکیده [English]

a

کلیدواژه‌ها [English]

• a