"رنج "همواره یکی ازاصلی‌ترین بن‌مایه های فکری شاعران و نویسندگان درآفرینش آثار اجتماعی-انتقادی است؛ بسیاری ازآفرینندگان این عرصه و فعّالان حوزه‌های هنری و ادبی تحت تأثیر شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و...حاکم بر جامعه زمان خود، تعهّد خویش را نسبت به بازتاب این مفهوم در نوشته‌هایشان به انجام رسانده‌اند. رحیم معینی‌کرمانشاهی، دوستدارنقاشی، آگاه به موسیقی، روزنامه نگار، فعاّل سیاسی، ترانه‌سرا و شاعرتوانمند کرمانشاهی این مضمون رنج را بارها در شعر خود به نمایش گذاشته است. این مقاله می‌کوشد تا با نگاه به زندگینامه و حوادث زندگی این شاعر که از منتقدان برجستۀ اوضاع اجتماعی و ادبی روزگار خویش( دهۀ سی) است، شعر او را بررسی کند. تحلیل عنوان کتاب‌ها، بررسی و واکاوی ابیات و محتوای غزلیات و نیز تبیین و تحلیل میزان توانایی وی در بیان مفهوم انواع رنج‌های مشترک میان انسان‌ها با توجه به زمان سرایش اشعار از ویژگی‌های این جستار است. روش پردازش مقاله، توصیفی-تحلیلی است. ابیات موردبررسی عمدتاً از دو اثر معروف "ای شمع‌ها بسوزید"و"خورشید شب"انتخاب گردیده است. یافته‌های اساسی این پژوهش نیز بیانگر این است که مفهوم رنج در شعر ایشان بیشتر با رویکردهای اجتماعی و فرهنگی همراه است و در پاره‌ای از زمان‌ها رگه‌هایی ازرنج فکری و فلسفی(البته نه در معنای معروف و موجود در آثار برخی فلاسفه معاصر) نیز در شعر وی یافت می‌شود.